XLD اگارکد105287 مرک

XLD اگارکد105287 مرک : محیط کشت گزیلور لیزین دوکسی کولات یک محیط کشت با غلظت دوکسی کولات برای رشد و کشت باکتری گزیلور لیزین است. گزیلور لیزین یک باکتری گرم مثبت است که به طور طبیعی در برخی از محیط‌ها و ارگانیسم‌ها یافت می‌شود. این باکتری قادر به تولید آنزیم گزیلوریداز می‌باشد که توانایی تجزیه مولکول‌های گزیلورید را دارد.

محیط کشت گزیلور لیزین دوکسی کولات شامل ترکیبات زیر است:
۱. منبع کربن: برای رشد و تکثیر باکتری‌ها نیاز به منبع کربن دارند. در این محیط کشت، دوکسی کولات به عنوان منبع کربن استفاده می‌شود.
۲. منبع نیتروژن: برای سنتز پروتئین و رشد باکتری‌ها، منبع نیتروژن ضروری است. در این محیط کشت، می‌توان از املاح آمینه حاوی نیتروژن استفاده کرد.
۳. مواد معدنی و املاح: املاح معدنی ضروری برای رشد و تکثیر باکتری‌ها در این محیط کشت حضور دارند.

برای تهیه محیط کشت گزیلور لیزین دوکسی کولات، می‌توانید از قلیای پایه‌ای مانند آگار آگاروز، بروت آگار، یا تریپتون استفاده کنید. سپس با اضافه کردن منبع دوکسی کولات و سایر مواد معدنی و املاح، محیط کشت را آماده می‌کنید.

محیط کشت گزیلور لیزین دوکسی کولات به خاطر ویژگی‌های خاصی که دارد، برای انتخاب و جداسازی باکتری‌های گزیلور لیزین استفاده می‌شود.ترکیبات و کاربرد محیط کشت XLD آگار
منابع نیتروژن، ویتامین‌های لازم و کربن موردنیاز برای رشد توسط عصاره مخمر فراهم می‌شود.
گزیلوز لیزین دزوکسی کولات دارای معرف فنل رد، اسیدآمینه لیزین و املاح آهن می‌باشد.
رنگ قرمز در محیط کشت توسط فنل رد فراهم می‌شود. رنگ فنل رد توسط تخمیر لاکتوز به زرد تمایز می‌یابد.
XLD یک محیط افتراقی برای غیر تخمیر کننده‌های لاکتوز و تخمیر کننده‌های لاکتوز است. لیزین برای تشخیص گروه سالمونلا از غیر پاتوژن‌ها مناسب است. سالمونلا به‌سرعت گزیلوز را تخمیر و عرضه می‌کند. لیزین با استفاده از آنزیم لیزین دکربوکسیلاز، دکربوکسیلات را تشکیل می‌دهد. سپس به آمین‌ها تبدیل شده و به PH قلیایی تبدیل شود. ازاین‌جهت شبیه واکنش شیگلا می‌باشد. بااین‌حال، برای جلوگیری از این واکنش با کلی‌فرم‌های لیزین – مثبت، لاکتوز و ساکارز برای اضافه‌شدن اسید، اضافه می‌شوند. تجزیه گزیلوز، لاکتوز و ساکارز به اسید، شناساگر رنگ فنول رد را تغییر می‌دهد تا رنگ آن به زرد تغییر پیدا کند.