محیط کشت سیمون سیترات آگار 102501 مرک
سیمون سیترات آگار یک محیط کشت آگار برای افتراق باکتری‌های انتروباکتریاسه (Enterobacteriaceae) بر اساس استفاده از سیترات به عنوان تنها منبع کربن می‌باشد.
در اوایل دهه 1920، Koser فرمولی برای یک محیط کشت مایع جهت افتراق باکتری‌های کلیفرم (Coliform) مدفوعی از گروه باکتری‌های کلیفرم، بسط داد. سیمونز بعداً این فرمول را اصلاح کرد تا با تولید یک محیط کشت جامد، خطاهای احتمالی را هنگام تفسیر نتایج حذف کند.
اصول سیمون سیترات آگار
سیمون سیترات آگار برای آزمایش توانایی ارگانیسم در استفاده از سیترات به عنوان منبع انرژی به کار برده می‌شود. آمونیوم دی‌هیدروژن فسفات (Ammonium Dihydrogen Phosphate) تنها منبع نیتروژن است. دی‌پتاسیم فسفات (Dipotassium Phosphate) به عنوان یک بافر عمل می‌کند. کلرید سدیم تعادل اسمزی محیط را حفظ می‌کند. سیترات سدیم تنها منبع کربن در این محیط است.
سولفات منیزیم یک کوفاکتور برای انواع واکنش‌های متابولیکی است. محیط کشت باکتریولوژیک آگار (Bacteriological agar) عامل انجماد است. ارگانیسم‌هایی که قادر به استفاده از آمونیوم دی‌هیدروژن فسفات و سیترات هستند بدون محدودیت در این محیط رشد می‌کنند. اگر بتوان از سیترات استفاده کرد، میکروب فرآورده‌های جانبی قلیایی یا پایه را انباشته خواهد کرد.
باکتری‌هایی که می‌توانند روی این محیط رشد کنند، آنزیمی به نام سیترات پرمئاز (Citrate-permease) تولید می‌کنند که قادر به تبدیل سیترات به پیرووات (Pyruvate) است. سپس پیرووات میتواند برای تولید انرژی وارد چرخه متابولیک ارگانیسم شود. رشد نشان دهنده استفاده از سیترات که یک متابولیت واسطه‌ای در چرخه کربس (Krebs cycle) است، می‌باشد.
هنگامی که باکتری‌ها سیترات را متابولیزه می‌کنند، نمک‌های آمونیوم به آمونیاک تجزیه می‌شوند که قلیائیت را افزایش می‌دهد. تغییر pH موجب تغییر رنگ نشانگر بروموتیمول بلو (bromothymol blue) در محیط از سبز به آبی در PH بالاتر از ۷.۶ می‌شود.
موارد استفاده از محیط کشت سیمون سیترات آگار 102501 مرک
برای افتراق باکتری‌های گرم منفی بر اساس استفاده از سیترات به کار می‌رود.
سیمون سیترات آگار ممکن است برای افتراق باکتری‌های سیترات مثبت سالمونلا انتریتیدیس (Salmonella enteritidis) و اعضای زیرجنس سالمونلا II، III و IV از گونه‌های سیترات منفی سالمونلا تیفی (Salmonella typhi)، سالمونلا پاراتیفی A (Salmonella paratyphi A)، سالمونلا پولوروم (Salmonella pullorum) و سالمونلا گالیناروم (Salmonella gallinarum)، استفاده شود.
محیط کشت سیمون سیترات آگار 102501 مرک در درجه اول برای کمک به شناسایی انتروباکتریاسه استفاده می‌شود. موارد استفاده آن عبارتند از:
افتراق اشریشیا کلی (Escherichia coli) (معمولا -) و گونه‌های شیگلا (Shigella) (-) از سایر موارد رایج
شناسایی انتروباکتریاسه (متغیر +).
افتراق گونه‌های ادواردسیلا (Edwardsiella) (-) از گونه‌های سالمونلا (معمولا +)
افتراق Serratia proteamaculans (+) از یرسینیا سودوتوبرکلوزیس (Yersinia pseudotuberculosis) (-) و یرسینیا انتروکولیتیکا (Yersinia enterocolitica) (معمولا -)
افتراق گروه‌های کلبسیلا-انتروباکتر (Klebsiella-Enterobacter) (معمولا +) از اشریشیا کلی (معمولا -)
افتراق پروتئوس رتگری (Proteus rettgeri) (+) از بیوگروپ‌های مورگانلا مورگانى (Morganella morganii biogroups) 1 و 2 (-)
افتراق Yokenella regensburgei (+) از هافنیا آلوئی (Hafnia alvei) (-)
افتراق Leminorella grimontii (+) از richardii (-)
افتراق Acidovorax delafieldii (+) از facilis (-) و A. temperans (-)
محیط کشت سیمون سیترات آگار 102501 مرک تنها منبع نیتروژن در سیمونز سیترات آگار است. دی پتاسیم فسفات به عنوان یک بافر عمل می کند. کلرید سدیم تعادل اسمزی محیط را حفظ می کند. سیترات سدیم تنها منبع کربن در این محیط است. سولفات منیزیم یک کوفاکتور برای انواع واکنش های متابولیک است. برومو تیمول بلو نشانگر pH است.
باکتری هایی که می توانند روی این محیط رشد کنند، آنزیمی به نام سیترات پرماز تولید می کنند که قادر به تبدیل سیترات به پیرووات است. سپس پیرووات می تواند برای تولید انرژی وارد چرخه متابولیک ارگانیسم شود. رشد نشان دهنده استفاده از سیترات، یک متابولیت میانی در چرخه کربس است. وقتی باکتری‌ها سیترات را متابولیزه می‌کنند، نمک‌های آمونیوم به آمونیاک تجزیه می‌شوند که قلیاییت را افزایش می‌دهد. تغییر pH نشانگر آبی برومتیمول در محیط را از سبز به آبی بالاتر از pH 7.6 تبدیل می کند.
روش انجام آزمایش روی محیط سیترات
روش کار برای انجام تست سیترات بدین صورت است که باکتری را بر روی محیط سیمون سیترات به صورت شیبدار در داخل لوله کشت دهید. برای مدت ۲۴ ساعت در ۳۷°C انکوبه کنید. در صورتی که رنگ سبز اولیه به رنگ آبی پررنگ تبدیل شود، واکنش مثبت است (مانند کلبسیلا).
رنگ سبز نشانه منفی بودن واکنش است. واکنش قلیایی به علت تولید استات و سایر کربنات های قلیایی است که می تواند رنگ معرف بروموتیمول بلو را از سبز به آبی پررنگ تغییر دهد.
کنترل مثبت: کلبسیلا پنومونیه
کنترل منفی: اشرشیاکلی
انواع محیط های کشت میکروب شناسی در انواع مختلف شامل پلیت های تک خانه، دو خانه، سه خانه و چهار خانه و محیط های لوله ای جامد و مایع توسط پارس پیوند عرضه می شود.
در جهت تهیه این ماده با کارشناسان فروش ما در نمایندگی مرک در ایران در ارتباط باشید.
نقد و بررسی‌ها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.