آنترون کد 101468 مرک
آنترون یک کتون آروماتیک سه حلقه ای است. برای سنجش متداول سلولز و در تعیین رنگ سنجی کربوهیدرات ها استفاده می شود.
از مشتقات آنترون در داروسازی به عنوان ملین استفاده می شود. آنها حرکت روده بزرگ را تحریک می کنند و بازجذب آب را کاهش می دهند. برخی از مشتقات آنترون را می توان از گیاهان مختلفی استخراج کرد، از جمله Rhamnus frangula ، Aloe ferox ، Rheum officinale Cassia senna . نیازمند منبع گلیکوزیدهای آنترون نیز به مقدار زیاد در برگ‌های ریواس یافت می‌شود و در کنار مقادیر متمرکز اسید اگزالیک دلیل غیرخوراکی بودن برگ‌ها است.
آنترون را می توان از آنتراکینون با احیا با قلع یا مس تهیه کرد.
یک سنتز جایگزین شامل چرخه‌سازی اسید o -benzylbenzoic القا شده با هیدروژن فلوراید است
آنترون با گلیوکسال متراکم می شود و به دنبال هیدروژن زدایی، acedianthrone ، یک رنگدانه اکتاسیکلیک مفید می دهد.
آنترون کد 101468 مرک نسبت به آنترول توتومر پایدارتر است. تعادل توتومر در محلول آبی 100 تخمین زده می شود. برای دو آنترول ایزومر دیگر، تعادل تومریک معکوس است
Anthrone GR for analysis ACS,Reag. Ph Eur
کد محصول: 101468
فرمول شیمیایی: C₁₄H₁₀O
Cas Number: 90-44-8
واحد: 10 گرم
Synonyms
9,10-Dihydro-9-oxoanthracene
Hill Formula
C14H10O
HS Code
2914 39 00
EC number
201-994-0
Molar mass
194.23g/mol
CAS number
90-44-8
آنترون کد 101468 مرک
اینترون‌ها یا میانه ها بخش‌هایی از ژنوم هستند؛ که رونویسی از روی آنها انجام می‌پذیرد ولی در فرایند پیرایش به کمک آنزیم پیرایشگر برداشته می‌شوند. از این رو، در فرایند ترجمه، پروتئینی از روی آنها ساخته نمی‌شود. برای این به آنها اینترون گفته می‌شود که آنها در چیدمان DNA در لابه‌لا و میان رمزهای ژن و همچنین در چیدمان آران‌ای پس از رونویسی رمزهای دنایی دیده می‌شوند. این بخش‌ها در بسیاری از موجودات و حتی در برخی ویروس‌ها نیز دیده می‌شوند. اندازهٔ آنها می‌تواند بسیار بزرگ باشد واژهٔ اینترون به معنای ناحیهٔ بین ژنی intragenic region است. اگرچه به معنای توالی مداخله گرintervening sequences نیز می‌باشد. در این حالت به توالی‌هایی مانند اینتنت‌ها و جایگاه‌های برشٰ ۳ وٰ۵ و … اشاره دارد.
اینترون‌ها یا میانه به چهار دسته طبقه‌بندی می‌شوند.
یک :میانه‌های موجود در ژنوم هسته‌ای که در فرایند پیرایش حذف می‌شوند و از روی ژنوم این قسمت پروتئینها ساخته نمی‌شوند.
دو :میانه هسته‌ای که از روی ژنوم این قسمت رنای ناقل ساخته می‌شود.
سه :میانه‌های گروه یک که خود پیرایش هستند.
چهار :میانه‌های گروه دو که خود پیرایش هستند.
گروهی از میانهها نیز وجود دارند؛ که در گروه سه قرار دارند و حدود ۵۰ خانواده می‌باشند اما شیمی آنها به خوبی شناسایی نشده‌است. در گروه اول ماشین پیرایش آران‌ای وارد عمل شده و با شناسایی جایگاه‌هایٰ ۳، و ۵ٰ برش و ایجاد دو برش و دو واکنش اتصال سبب حذف این میانهها می‌شود. به این شکل رنای اولیه به رنای بالغ تبدیل می‌شود. در این حالت طول میانه بسیار بلندتر از بیانه یا اگزون می‌باشد.
میانه‌های گروه یک و دو در ژنوم رنای ریبوزومی و رنای ناقل بسیاری موجودات دیده می‌شوند. در طی رونویسی از این رناها، شکل آنها به صورت خاصی تغییر کرده و کمک می‌کند که خودشان بدون هیچ زیمایه ای عمل پیرایش را انجام دهند. ایجاد یک هم‌آرای معمار سه تایی برای عمل آنها ضروری است. البته بین این دو گروه نیز تفاوت‌هایی وجود دارد در گروه یک در منطقهٔ برش یا گوانوزین وجود دارد در حالی که در گروه دو چنین چیزی وجود نداشته و بسیار شبیه دستهٔ اول هستند. در دستهٔ آخر میانه هادر منطقهٔ حلقهٔ آنتی‌کدونی رنای ناقل دیده می‌شوند. این میانهها توسط یک اندونوکلئاز برداشته می‌شوند. سپس یک پروتئین دیگر وارد عمل شده و اگزون‌ها یا بیانه را به یکدیگر متصل می‌کند. این پروتئین یک لیگاز است.
آنترون کد 101468 مرک در ژن بیشتر جانوران و بسیاری از ویروس‌ها یافت می‌شوند، و می‌توانند در محدوده‌های وسیعی ار ژن‌ها، شامل ژن‌هایی که پروتئین‌سازی را کنترل می‌کنند، آران‌ای رناتنی و آران‌ای جابجایی یافت شوند. وقتی پروتیین از ژن‌های حاوی اینترون ساخته می‌شود، پیرایش آران‌ای در مسیر پردازش آران‌ای پس از رونویسی و پیش از * برگردان RNA انجام می‌شود.
مطالعات در موجودات مختلف نشان داده‌است که تفاوت‌های بسیاری درمیانه هاو بیانه‌های ژن‌های هم ساختار وجود دارد. در ژنوم انسان اگر چگالی (نسبت اینترون به ژن) ۸٫۴ باشد در Encephalitozoon cunicul همان ژن ۰٫۰۰۷۵ می‌باشد.
میانهها دارای توالی‌های کوتاه خاصی هستند؛ که برای عمل آنها ضروری است. مثل توالی‌های پذیرنده توالی‌های برش، نواحی اتصالی هم‌آرای پیرایش و توالی خاصی به نام افزایش‌دهنده که سبب افزایش بیان ژن می‌شود.
اینترون اینترون ها یا میانهها بخش هایی از ژنوم هستند؛ که در فرایند رونویسی رمزهای دی ان ای، رونوشت از روی آن ها انجام می پذیرد ولی در فرایند پیرایش به کمک آنزیم پیرایشگر برداشته می شوند. از این رو، در فرایند ترجمه (زیست شناسی)، پروتئینها از روی آن ها ساخته نمی شود. برای این به آن ها اینترون گفته می شود که آن ها در چیدمان دی ان ای در لابه لا و میان رمزهای ژن و همچنین در چیدمان آران ای پس از رونویسی رمزهای دنایی دیده می شوند. این بخش ها در بسیاری از موجودات و حتی در برخی ویروس ها نیز دیده می شوند. اندازهٔ آن ها می تواند بسیار بزرگ باشد واژهٔ اینترون به معنای ناحیهٔ بین ژنی intragenic region است. اگرچه به معنای توالی مداخله گرintervening sequences نیز به می باشد. در این حالت به توالی هایی مانند اینتنت ها و جایگاه های برشٰ ۳ وٰ۵ و … اشاره دارد.
یک :میانه های موجود در ژنوم هسته ای که در فرایند پیرایش حذف می شوند و از روی ژنوم این قسمت پروتئین ها ساخته می شوند.
دو :میانه هسته ای که از روی ژنوم این قسمت رنای ناقل ساخته می شود.
سه :میانه های گروه یک که خود پیرایش هستند.
چهار :میانه های گروه دو که خود پیرایش هستند.
اینترون ها یا میانه ها اولین بار در ژن های آدنوویروس کشف شدند؛ و در تمامی موجودات دیده می شوند. در سال ۱۹۹۳ جایزهٔ فیزیولوژی و داروسازی به Phillip Allen SharpوRichard J. Roberts. به علت کشف اینترون داده شد. نامیدن اینترون توسط شیمیدان آمریکایی به نام Walter Gilbert: انجام گرفت.
اندازهٔ اینترون ها و تعداد اینترون ها، در موجودات مختلف گوناگون است. در مهره داران و از جمله انسان طول آن ها بسیار زیاد و در میکروارگانیسم های یوکاریوتی، بسیار کوتاه اند. همچنین در میتوکندری مهره داران هیچ اینترونی دیده نمی شود. در ژنوم باکتری و آرکی باکتری ها نیز اینترون، به ندرت کشف شده است.
اینترون ها یا میانه به چهار دسته طبقه بندی می شوند.
فرمول شیمیایی کد 101468 مرک :
در جهت تهیه این ماده با کارشناسان فروش ما در نمایندگی مرک در ایران در ارتباط باشید.
نقد و بررسی‌ها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.