محیط کشت رامبچ آگار مرک کد115999

محیط کشت رامبچ آگار مرک کد115999(Rambauche Agar) یکی از محیط‌کشت‌های باکتری‌شناسی است که برای جداسازی و شناسایی باکتری‌های سنتروباکتر (Enterobacteriaceae) استفاده می‌شود. این محیط کشت دارای ویژگی‌های زیر است:

1. ترکیب:
– پپتون
– گلوکز
– سدیم کلرید
– سدیم سیترات
– سدیم تیوسولفات
– سبز برلیان
– آگار

2. ویژگی‌ها:
– محیط انتخابی برای باکتری‌های سنتروباکتر
– تشخیص سریع باکتری‌های گرم‌منفی
– تسهیل شناسایی کلنی‌های مختلف باکتری‌های روده‌ای

3. کاربرد:
– جداسازی و شمارش باکتری‌های گرم‌منفی از نمونه‌های بالینی و محیطی
– تشخیص باکتری‌های سالمونلا، شیگلا و ارشیشیاکلی
– بررسی کیفیت آب و مواد غذایی

رامبچ آگار به دلیل توانایی در بازدارندگی رشد باکتری‌های گرم‌مثبت و تسهیل رشد باکتری‌های گرم‌منفی روده‌ای، کاربرد وسیعی در آزمایشگاه‌های میکروبیولوژی دارد.
برای استفاده از محیط کشت رامبچ آگار در آزمایشگاه‌های میکروبیولوژی، می‌توان به طور کلی از مراحل زیر پیروی کرد:

1. آماده‌سازی محیط کشت:
– محیط کشت رامبچ آگار را طبق دستورالعمل تولیدکننده آماده و استریل کنید.
– محیط کشت را در پلیت‌های استریل بریزید و اجازه دهید جامد شود.

2. تلقیح نمونه:
– نمونه‌های باکتریایی مورد آزمایش را روی سطح محیط کشت جامد قرار دهید.
– با استفاده از لوپ استریل نمونه را به صورت خطی و متراکم روی سطح پخش کنید.

3. انکوباسیون:
– پلیت‌های تلقیح شده را در دمای 37 درجه سلسیوس و در شرایط هوازی انکوبه کنید.
– زمان انکوباسیون معمولاً 18-24 ساعت است.

4. بررسی نتایج:
– پس از انکوباسیون، کلنی‌های باکتریایی رشدکرده روی محیط را بررسی کنید.
– ویژگی‌های ظاهری کلنی‌ها (رنگ، شکل، اندازه) را یادداشت کنید.
– در صورت لزوم، کلنی‌های مشکوک را جهت انجام آزمایش‌های تشخیصی بیشتر انتقال دهید.

این روش کلی برای استفاده از محیط کشت رامبچ آگار در آزمایشگاه‌های میکروبیولوژی است. بسته به نوع آزمایش و نمونه مورد بررسی، روش‌های تلقیح و بررسی نتایج ممکن است متفاوت باشد.هنگام آماده‌سازی و استفاده از محیط کشت رامبچ آگار در آزمایشگاه‌های میکروبیولوژی، موارد مهمی که باید رعایت شوند عبارتند از:

1. آماده‌سازی محیط کشت:
– توجه به دستورالعمل تولیدکننده برای آماده‌سازی صحیح محیط کشت
– استفاده از مواد اولیه با کیفیت مناسب و تاریخ انقضای معتبر
– رعایت دقیق شرایط استریل در تمام مراحل آماده‌سازی
– کنترل pH محیط کشت در محدوده مناسب (حدود 7.2-7.4)
– توجه به زمان و دمای استریل‌سازی

2. انتقال نمونه:
– استفاده از تجهیزات استریل مانند لوپ، پیپت و پلیت‌های استریل
– کاهش زمان باز بودن پلیت‌های حاوی محیط کشت برای جلوگیری از آلودگی
– انجام تلقیح نمونه در محیط کار استریل مانند هود بیولوژیک

3. انکوباسیون و مشاهده نتایج:
– رعایت دقیق شرایط انکوباسیون (دما، زمان و شرایط هوازی)
– بررسی ظاهر کلنی‌ها و مقایسه با ویژگی‌های استاندارد
– انجام آزمایش‌های تأییدی مانند رنگ‌آمیزی گرم در صورت لزوم

4. ضدعفونی و دفع ایمن:
– گندزدایی سطوح و تجهیزات آلوده با مواد ضدعفونی مناسب
– دفع ایمن پلیت‌ها و مواد آلوده طبق پروتکل‌های ایمنی آزمایشگاه

رعایت این نکات کلیدی در هر مرحله کار با محیط کشت رامبچ آگار، به حصول نتایج قابل اعتماد کمک می‌کند.